Als tiener ging ik dauwtrappen op Hemelvaartsdag. Voor dag en dauw stonden we op en trokken mijn vriendinnen en ik erop uit voor een flinke fietstocht. Een keer fietsten we van Doetinchem waar ik opgroeide, helemaal naar de Holterberg in Salland en weer terug. En dat in de tijd dat scholieren nog geen fiets met versnellingen hadden, hè? Laat staan elektrische fietsen.
Wat de relatie is tussen dauwtrappen en het Bijbelse verhaal van de hemelvaart van Jezus is onduidelijk. De evangelist Lucas vertelt dat Jezus veertig dagen na zijn verrijzenis definitief naar de hemel ging. In de loop van de middeleeuwen ging men het hemelvaren van Jezus theatraal uitbeelden door een kruisbeeld aan een touw omhoog te takelen. Dit werd verbonden met een processie naar buiten: Jezus uitgeleide doen naar de Olijfberg.
Processies waren er ook in de dagen voor Hemelvaart: de kruisdagen. Deze processies door de velden en akkers werden (en worden in Limburg nog altijd) gehouden om te bidden voor een goede oogst. Mogelijk dat men daarom tegenwoordig vaak dauwtrappen in verband brengt met oude vruchtbaarheidsrituelen.
De oudste bronnen over dauwtrappen zijn uit de negentiende eeuw, van Amsterdammers die in alle vroegte de natuur opzochten. De mensen liepen voor zonsopkomst op blote voeten door het gras. De dauw zou krachten bezitten die de mensen beschermt tegen ziekten. Vooral in het oosten van het land en in Brabant wordt de traditie van dauwtrappen nog in ere gehouden. In West-Brabant met een optocht van de harmonie of fanfare ’s morgens bij het krieken van de dag; in het oosten met wandelen en fietsen.
Als moderne vorm van dauwtrappen worden her en der wandeltochten georganiseerd om onder leiding van een boswachter de mensen in alle vroegte te laten genieten van de natuur en de stilte. Een keer maakte ik zo’n vroege wandeltocht mee met de boswachter. Ik werd betoverd door het stille ochtendlicht, de vogels, de waas van dauw die over de sloten en de graslanden hing. Maar zodra ik me bij de groep aansloot was de stilte ver te zoeken. Het was aanleiding om een eigen stille dauwtrapwandeling te gaan organiseren.
In de dauwtrapwandeling combineer ik het wandelen in stilte, je verwonderen over de natuur met een labyrintwandeling onderweg, een meditatieve vorm om met je levensweg bezig te zijn.
Wil je mee met de dauwtrapwandeling? Kijk in de agenda voor meer informatie.
