Internationale vrouwendag, 8 maart, begint eigenlijk al op 7 maart. Die dag is namelijk de feestdag van de heilige Perpetua en Felicitas, twee vrouwen van kleur in Carthago, Noord-Afrika. Hun leven speelt zich af tijdens de christenvervolgingen in 203 AD. Perpetua schrijft een dagboek over het proces en het verblijf in de gevangenis. Het is het oudste christelijke geschrift van een vrouw dat nog bestaat, een historische bron over de moed van een groepje christenen onder leiding van Perpetua.
Perpetua komt uit een goede familie en is getrouwd. Ze heeft een zoontje aan de borst. Haar man is van geen betekenis voor haar, moeten we concluderen, want zijn naam en zijn persoon komen in het dagboek nergens voor. Heel anders is dat met Felicitas, die niet zomaar haar slavin is, maar haar grote steun en toeverlaat. Felicitas is hoogzwanger en bevalt in de gevangenis van een dochtertje. Wat heeft hen in de gevangenis gebracht? Perpetua en Felicitas en de groep christenen rondom hen weigeren om te knielen voor de machthebbers. Ze willen geen offers opdragen voor de keizer. Het evangelie heeft hen geleerd dat God aan de kant van de machtelozen staat. Ze weten dat daarop de doodstraf staat, en ze deinzen er niet voor terug. Zo zullen ze door hun kinderen herinnerd worden: als moedige vrouwen die niet buigen voor de macht.
Vandaag worden Perpetua en Felicitas gezien als de patroonheiligen van de lesbische koppels en vrouwen van kleur.
